RED Special με Foo Fighters αποκλειστικά στον RED 96.3

Οι Foo Fighters μόλις κυκλοφόρησαν το νέο τους album, "Medicine at Midnight". Οι κριτικές που έχει λάβει είναι οι καλύτερες στα 26 χρόνια καριέρας του group. O Dave Grohl αναλύει αποκλειστικά στον RED 96.3 όλα τα κομμάτια του άλμπουμ! 

O1. “Making A Fire” 

Για να δούμε... Από πού να ξεκινήσω; Το πρώτο κομμάτι του άλμπουμ είναι στην πραγματικότητα το πρώτο κομμάτι που ηχογραφήσαμε. Θυμάμαι ότι αφού ηχογραφήσαμε το “Making A Fire”, έλεγα «Ναι! Ετοιμάζουμε και γ@#* τις φάσεις, που δεν έχουμε ξανακάνει ποτέ!». Κατ’ αρχάς, το σπίτι στο οποίο ηχογραφούσαμε είχε την καλύτερη ακουστική για τα drums. To “Making A Fire” ξεκίνησε απλά με ένα riff, και ήταν τόσο περίεργο riff, που έπρεπε να βρω μια μελωδία. Αυτό ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι με αυτό το τραγούδι. Είχα όλες αυτές τις διαφορετικές ιδέες... 
Μερικές φορές όταν πάω στο μικρόφωνο, αυτό είναι το πρώτο πράγμα που μου βγαίνει...Heyyyyy!

02. “Shame Shame”

O ρυθμός στο “Shame Shame” ήταν πανεύκολος. Απλά ακολουθεί το riff. […]
Είχα ένα άλλο τραγούδι σε demo, που είχε αυτόν τον περίεργο snapping ήχο.. Αυτό ήταν σε ένα άλλο τραγούδι, αλλά τελικά δούλεψε καλύτερα στο “Shame Shame”. Και όταν ο Taylor έκανε τα drums στο “Shame Shame” στη σκάλα, απλά ένα kick, ένα snare κι ένα hi hat, ακούστηκε τόσο καλό! Αυτός είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μου ήχους που είχαμε ποτέ σε άλμπουμ. Αλλά, ναι, το “Shame Shame” δημιουργήθηκε μέσα σε ένα απόγευμα. 

03.  “Cloudspotter”
To “Cloudspotter”, το τρίτο κομμάτι στο άλμπουμ, είναι το τελευταίο κομμάτι που ηχογραφήσαμε. Το βασικό riff το είχα γράψει εδώ και χρόνια... Τρία χρόνια! Γιατί μία ημέρα είχα αυτή την ιδέα, την οποία είπα και στον Greg πριν 3 χρόνια, «φίλε, έχω αυτή την ιδέα, που μοιάζει λίγο με το “Going Back To Cali” του L.L. Cool J. Γιατί ο ρυθμός του riff και ο ρυθμός του “Going Back To Cali” είναι κάπως έτσι... και σκέφτηκα, «τέλειο, αυτό είναι σαν περίεργο, old school, dance, disco!». 

04. “Waiting on a War”
Το “Waiting on a War” προέκυψε αργότερα, σε δεύτερη φάση. Θα σου πω γιατί το έγραψα αυτό το τραγούδι. Όταν ήμουν παιδί, ο μεγαλύτερος φόβος μου ήταν ότι θα είχαμε πόλεμο. Και είχα αυτά τα όνειρα, ότι στεκόμουν στον κήπο κι έβλεπα τις οβίδες πάνω από το κεφάλι μου. Και όταν κάναμε τον δίσκο, μία μέρα πήγαινα τη Harper, την κόρη μου, στο σχολείο, και με ρωτάει, «Μπαμπά, θα γίνει πόλεμος;». Τα παιδιά αισθάνονται το ίδιο που αισθανόμουν κι εγώ τότε, ανησυχούν ότι θα γίνει πόλεμος. Κι έτσι έγραψα το τραγούδι. 
Θυμάμαι να σκέφτομαι ότι θα είναι περισσότερο σαν μπαλάντα, κι ακόμη μου ακούγεται τεράστιο! 
Από τη στιγμή που το τελειώσαμε, πάντα πίστευα ότι αυτό θα είναι ένα τραγούδι που θα το παίζουμε κάθε βράδυ για το υπόλοιπο της ζωής μας κι όλοι θα το τραγουδάνε μαζί μας. Τέτοιο τραγούδι είναι! 

05. “Medicine At Midnight”

Στο “Medicine At Midnight” κρατήσαμε το click track. Στο studio, το click track είναι ένας μετρονόμος, τον οποίο τοποθετεί ο drummer στα ακουστικά του όταν ηχογραφεί μεγάλα κομμάτια, έτσι ώστε το κομμάτι να έχει έναν σταθερό ρυθμό. 
Αλλά είναι αστείο γιατί θυμάμαι στο τέλος της ημέρας, αφού τελειώσαμε την ηχογράφηση, ζήτησα από τον τεχνικό μας, τον Darrell , να μας ετοιμάσει ένα αρχικό μιξάρισμα, αλλά αυτός αφαίρεσε το click track. 
Ναι, γιατί είναι το click track…
Ναι! Και έβαλα να το ακούσω στο αυτοκίνητο και ήμουν τύπου «τι έπαθε το τραγούδι;»... Που είναι τα κρουστά; Βάλτα πίσω! 

06. “No Son Of Mine” 
Αυτό το riff αρχικά ακουγόταν σαν τον George Thorogood, αλλά το αλλάξαμε.  
Και είναι περίεργο το timing. Ακούγεται απλό, αλλά είναι πολύ περίεργο. 

Άκουγα την κασέτα συνέχεια, προσπαθώντας να το μάθω απ’ έξω, αλλά πάντα το μετρούσα λάθος. 
Ω, θα το κάνουμε λάθος κάθε βράδυ στην περιοδεία, είμαι σίγουρος 

07. “Holding Poison”
Το “Holding Poison” είναι το επόμενο κομμάτι. Αυτό ακούγεται σαν τραγούδι των Foo Fighters. Πάλι με αυτά τα τρελά και τρομακτικά φωνητικά στη μέση. 
Μου αρέσουν οι τελευταίοι στίχοι, που κάνεις τα φωνητικά και τη στροφή..
Είχε κάποια καθυστέρηση αυτό. Θυμάμαι να το κάνω αυτό και να λέω στον Pat, “Pat, τι λες; Σου αρέσει;» κι εσύ μου είπες, «Ναι! Μου άρεσε από την πρώτη φορά που το άκουσα. Τώρα είμαι εδώ». 

08. “Chasing Birds”
“Chasing Birds”…
Ναι! Είναι το αγαπημένο μου! 
Το έγραψα στην ακουστική κιθάρα γιατί θα ήταν ένα ακουστικό κομμάτι, αλλά μετά το άκουσα και σκέφτηκα ότι δεν ξέρω εάν θέλουμε ακουστικό κομμάτι σε αυτόν τον δίσκο. Ο Taylor έγραψε τα drums με τη μία. 
Έκανα αυτή την super dreamy εκτέλεση.
Ναι, ήταν τόσο καλό! Και η Inara με το 10cc, που χρησιμοποίησε τη φωνή της σαν όργανο. 
Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο παραγωγός μας, ο Greg Kurstin, ήταν σε μία μπάντα που λέγεται The Bird & the Bee. Είναι ο Greg και αυτή η κοπέλα, η Inara George, που είναι η τραγουδίστρια κι έχει την πιο όμορφη φωνή. Τόσο πολύ που ο Greg πήρε τη φωνή της και την έκανε sample στο keyboard και βάλαμε την Inara στο τραγούδι, χωρίς καν να είναι εκεί η Inara. 

09. “Love Dies Young”
Έχει μείνει ακόμη ένα τραγούδι. Το “Love Dies Young” είναι το αγαπημένο μου τραγούδι του δίσκου & θα σου πω γιατί... Εξαιτίας αυτού που κατέληξε να είναι... Δεν ξεκίνησε έτσι. Ξεκίνησε με έναν ρυθμό κι εμείς το φτιάχναμε ξανά και ξανά... Ο ρυθμός ήταν έτσι... Κάτι που δεν είχαμε ξανακάνει. 
Όταν ο Taylor τελείωσε τα drums, είπαμε όλοι, «α, οκ! Αυτό είναι ένα καλό κομμάτι». Αλλά μετά μπήκε και η κιθάρα και είπαμε όλοι ότι αυτό ήταν πολύ διασκεδαστικό! Περνούσαμε όλοι πολύ ωραία! 
Γι αυτό το αγαπάω τόσο πολύ. Γιατί δοκιμάζαμε κάτι και όλοι έσκαγαν στα γέλια. Και το κρατούσαμε! 

10. “Intro V2” 
Μου άρεσε να ηχογραφούμε σε αυτό το σπίτι γιατί όλοι ηχογραφούσαν σε διαφορετικά σημεία. Η πάνω κρεβατοκάμαρα ήταν το κέντρο ελέγχου. Εάν κάποιος δούλευε πάνω σε κάτι, στην κονσόλα, κάποιοι άλλοι «αστυνόμευαν» το τι κάνει αυτό το άτομο, και κάποιος άλλος στην κουζίνα μαγείρευε. Ήταν τέλειο μέρος! 
Είχαμε και έναν ξενώνα. Ένα άλλο δωμάτιο που είχαμε στήσει όλον τον εξοπλισμό μας. 
Που σου άρεσε περισσότερο;
Μου άρεσε η ζώνη αστυνόμευσης...
Η περιοχή του διαιτητή, έτσι τη λέγαμε. Όταν κάποιος έκανε κάτι που δεν άρεσε, του σφυρίζαμε έτσι... 
Ναι...
Μετακόμισα σε αυτό το σπίτι πιο πριν κι έφτιαχνα demos μόνος μου. Ένας από τους λόγους που ηχογραφήσαμε τον δίσκο σε αυτό το παλιό σπίτι ήταν, πρώτον γιατί έμενα σε αυτό το σπίτι πριν από δέκα χρόνια, το είχα νοικιάσει για έναν χρόνο, και καθώς έστελνα αυτά τα demos στον παραγωγό μας τον Greg, μου λέει, «που τα ηχογραφείς αυτά; Έχουν πολύ καλό ήχο!». Και του λέω ότι είναι ένα παλιό σπίτι. Ας το ηχογραφήσουμε εδώ». 

11. Album overview
Είχα αυτή την ιδέα ότι αυτό θα ήταν ένα party άλμπουμ. Τραγούδια για να χορεύεις. Στα περισσότερα άλμπουμ μας έχουμε ήρεμα ακουστικά κομμάτια, ενορχηστρωμένα κομμάτια. Καλά πράγματα. Δεν ήθελα καλά πράγματα σε αυτό το άλμπουμ. Ήθελα απλά να έχει ρυθμό. 
Εγώ το συγκρίνω με άλμπουμ των Van Halen. Γιατί πας σε ένα πάρτι και παίζει Van Halen και είναι όλοι χαρούμενοι, κορίτσια, αγόρια. 
Κι εγώ αυτό σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να γίνει. Χρησιμοποιούσα το “Let’s Dance” του David Bowie ως αναφορά. Απλά ήθελα να βγάζει αυτή την αίσθηση. 

12. Style Experiment 
Θυμάσαι που κάναμε αυτές τις συζητήσεις από πριν; Πάμε και ας μην ακολουθήσουμε τους κανόνες. Ότι πρέπει να είναι έτσι και πρέπει να είναι αλλιώς.
Και καθόλου προ-παραγωγή.
Εάν χρειάζεται ντε και καλά drums.. Απλά βάλε ό,τι χρειάζεται το κομμάτι. 
Θυμάμαι να λέμε ότι γράψαμε το “Making A Fire” και ήμασταν κατενθουσιασμένοι και τότε αρχίσαμε να ηχογραφούμε κάτι άλλο που ακουγόταν σαν τραγούδι των Foo Fighters. Επιστρέψαμε πάλι στον ήχο των Foo Fighters. 
Ήταν ένα τραγούδι που δεν θα έμπαινε σε ένα άλμπουμ μας.
Ναι, τέτοιο τραγούδι είναι. 
Θυμάσαι πώς ήταν αφού γράψαμε το “Shame Shame”, ή το ““Medicine At Midnight”, ή το “Making A Fire”; Ένα από αυτά τα τραγούδια, που τα ακούγαμε και λέγαμε, «πωω, είμαστε εμείς αυτοί;»